Spreuken 06
01Astoe veur dien noaber börg stoan most, mien zeun,
en ast dat mit handslag beloofd hest,
02astoe verstrikt roakt bist in dien aigen woorden
en ast vastzitst aan wastoe touzegd hest -
03den kinst mor ain ding doun om die te redden, mien zeun,
goa der op òf, griep hom bie de kladden en zörg dast vrijkomst,
want doe zitst vaast in handen van dien noaber.
04Gun diezulm gain wenk in ogen,
loat oogleden nait zakken,
05red diezulm zo as n hert oet n strik,
as n vogel oet slagnet van n vogelvanger.
06Goa noar de mieghommels, doe loilak,
kiek hou dij te waark goan en leer der van.
07Zai hebben gain veurman,
gain opzichter, gain boas,
08toch leggen ze summers n veurroadje aan,
in tied van oogst hoalen ze heur eten bie nkander.
09Hou laank blifstoe nog liggen, loilak,
wanneer komstoe ais in t èn?
10 Nog eefkes rusten, nog eefkes ogen dicht,
nog eefkes aarms over nkander?
11 Den overvaalt aarmoud die as n stroekrover,
as n woapend man komt gebrek over die heer.
12 Ain dij leugenproat bie t pad brengt,
is n niksnut, n loerangel.
13 Hai knipt ogen haalfdicht,
schoevelt mit zien vouten
en speert mit zien vingers.
14 Hai het t haart vol minne streken,
het aingoal kwoad in t zin
en is aaltied aan t steukeln.
15 Doarom komt zien ondergang op t onverwachtst,
in ainmoal is e kepot, hai wordt nooit weer goud.
16 Zès dingen, zeuven alderdeegs, hoat de HEER,
doar het hai n gloepende hekel aan:
17 trötse, verwoande ogen,
n leugenachtege tong,
handen dij onschuldeg bloud vergraimen,
18 n haart dat kwoad bedenkt,
vouten dij jachten noar t kwoad,
19 n vaalze getuge dij leugens oetkroamt,
en ain dij steukelt onder bruiers.
20 Hol die aan regels van dien voader, mien zeun,
en schoef dien moekes onderricht nait zo mor opzied.
21 Bind die dij vaast op t haart
en hang ze om dien haals.
22 Zai zellen die laaiden astoe omswinst,
zai zellen over die woaken astoe slepst,
zai zellen die roaden astoe wakker wordst.
23 Want regels binnen n laamp,
onderricht is n licht
en vermoanens wiezen die t pad deur t levent.
24 Zai beschaarmen die tegen vraauw van n aander,
tegen gladde proatjes van n vremde vraauw.
25 Loat die nait verlaaiden deur heur nuver gezicht,
loat die nait vangen deur heur wenkend oog.
26 Want n hoer kost die nait meer as n brood,
mor zai is n aanderman zien vraauw:
dat kost die dien levent.
27 Kin ain kooltjes vuur in zien buuts steken,
zunder dat goud hom in brand vlogt?
28 Kin ain op glìnne kolen lopen,
zunder dat e zien vouten braandt?
29 Zo gaait t mit ain dij n aander zien vraauw opzöcht,
as hai omgang mit heur het, blift e nait onbestraft.
30 Men zel ain dij steelt omdat e honger het
en n lege moag, nait mit nek aankieken.
31 Mor as e trappaaierd wordt, mout e t wel zeuvenmoal vergouden,
al zol hom t zien haile vermogen kosten.
32 Ain dij overspul dut mit n vraauw,
mout zien verstand verloren hebben,
ain dij zukswat dut, brengt zokzulm noar ofgrond.
33 Schoa en schaande kin e kriegen
en dat wordt e nooit weer kwiet.
34 Ofgunst kin n man roazend moaken,
as e vroak nemt, wait e nait van meedlieden.
35 Den wil e van vergouden niks waiten,
zien kwoadhaid is mit geld nait òf te kopen.
|
